Verwend

Weer even wennen om terug te zijn in Nederland wanneer je uit een 3e wereldland komt. Zo'n beetje de eerste vraag die ik kreeg van m'n zoontje toen ik thuiskwam was of hij nieuwe schoenen mocht kopen. Nee dus, hij had nog 2 paar knappe schoenen. En de mensen daar lopen veelal op afgetrapte schoenen en hebben geen extra setje vertelde ik hem. Ja, dus? 

En ikzelf dan. Afgelopen week is onze tuin opgeknapt. Alles eruit en nieuwe tegels en planten erin. Dat heb ik laten doen. Om me te schamen wat een geld dat kost. 

Sowieso een beetje schaamte voor hoe wij wonen. Een ruime eengezinswoning. Dat is toch normaal denkje dan? Ja, hier wel maar dat hebben ze in Kenia echt niet. De mensen die ik ken daar wonen met grote gezinnen in een hele kleine ruimte. Zoiets als 3x3m bijvoorbeeld. Of nog kleiner. En iedere dag ploeteren om eten te kunnen kopen. Geld voor extra's is er niet. En terwijl ze dat vertellen denk ik aan mijn dure geurtje die ik mezelf gegund heb om vast hele goede redenen. 

En het onderwijs dan nog even. Er wordt hier best veel geklaagd. Over de grote klassen, de hoge werkdruk enz. In Kenia zitten de kinderen in hele kleine donkere lokalen op elkaar gepropt. Geld voor tekenspullen of lesmateriaal is er niet. Maar wat willen ze graag leren en doen ze enthousiast mee. Dat geldt voornamelijk wanneer je lesgeeft in de armste buurten.
Daar waar de ouders wat meer geld hebben luisteren de kinderen meteen een stuk minder goed en is het moeilijk lesgeven. Tsja of je er nou een prettiger en gelukkiger mens van wordt, met alle luxe en welvaart.